Propvol was het Stedelijk Museum Amsterdam 31 januari op de opening van Marcel Wanders’ tentoonstelling Pinned Up. Propvol, aangenaam wanordelijk en feestelijk. Het retrospectief bestaat uit meer dan vierhonderd werken uit de 25-jarige carrière van de oprichter van Moooi, bedenker van hotel Andaz en ontwerper van de klassieke Knotted Chair. Het gehaakte meubel was natuurlijk ook te zien, in een sprookjesachtige tentoonstelling. Veel kitsch, veel schaamteloze viering van de goede smaak, maar ook veel sterke Wanders’-ideeën. Als oeuvre presentatie van een Nederlands ontwerper is het moeilijk een ander voorbeeld scherp te krijgen waar zo groots is uitgepakt door een gerespecteerd museum. Een interview met Marcel Wanders HIER.
Feb 01
May 23
Als in het ministaatje Nederland drie musea van jouw hand tegelijk open gaan, dat ben je iemand. Architect Hubert-Jan Henket (1940) voegt in een keer Den Bosch, Zwolle en Leeuwarden toe aan zijn oeuvre toe. Dat oeuvre was al indrukwekkend. Teylers in Haarlem, Singer in Laren, Boijmans in Rotterdam en Catherijneconvent in Utrecht: Henket heeft ze gerenoveerd, herbestemd, uitgebreid of nieuw gebouwd.
‘Een man die goed kan “luisteren” naar een gebouw’, zegt architect Wessel de Jonge, die samen met Henket aan de renovatie van sanatorium Zonnestraal (Jan Duiker, 1928) werkt. Luisteren betekent hier dat Henket bij uitstek is geoefend in omgang met bestaande gebouwen en monumenten. Minder dan collega-architecten is hij bezig een eigen geurspoor achter te laten door een spraakmakende toevoeging te plegen aan een gebouw.
Vandaag, 24 mei, week opent het Stedelijk Museum Den Bosch. Door Bierman Henket Architecten is er een nieuwe vleugel toegevoegd en aansluiting op de oudbouw van het museumkwartier gemaakt. Het Fries Museum, in het hart van Leeuwarden, is al klaar en gaat na de zomer open. In Zwolle heeft Henket op het neoclassicistische museum De Fundatie een futuristische bol gezet die 1 juni opent. LEES VERDER
Oct 21
Een Hello Kitty-bijbel in de prijzen
Design
Comments Off on Een Hello Kitty-bijbel in de prijzen
Het goede aan een goed idee is dat het in één oogopslag is te herkennen als een goed idee. De cover van de Meidenbijbel (ontwerp studio Vrolijk) is zo’n idee. Het boekje behoort tot de jaarlijkse selectie van de best verzorgde boeken. Daar hoort traditioneel een tentoonstelling bij die voor het eerst sinds zeven jaar weer is te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam.
Het binnenwerk van de Meidenbijbel is klassiek met een plechtig lettertype op vliegdun rijstpapier. Het gaat vooral om die omslag. Een pastiche op de snoepzoete Hello Kitty-esthetiek, maar tevens een referentie aan de antieke gereformeerde vrouwenkappen door het streepje echte kant op de cover. Pure reli-camp, maar wel effectief uitgevoerd. Continue reading »
Sep 18
Mels Crouwel over zijn Stedelijk Museum
Architectuur
Comments Off on Mels Crouwel over zijn Stedelijk Museum
Hij staat in het vroege Amsterdamse ochtendlicht voor de honkbalpet, de zonneklep of de badkuip – volkse bijnamen voor zijn schepping, die hij zelf niet schuwt. Mels Crouwel (1953) van het bureau Benthem Crouwel is architect van de uitbreiding van het Stedelijk Museum, waar iedereen een mening over lijkt te hebben. Van ‘een monstrum’ in de lezersbrieven van NRC Handelsblad tot aan ‘een nieuw krachtig imago’ op de populaire designwebsite DeZeen.
De plek waar hij staat was vroeger de achterkant van het museum. Het meest ingrijpende dat de architecten met het Stedelijk hebben gedaan, is het gebouw 180 graden draaien. ‘Het stond met zijn kont naar het Museumplein. Dat vonden wij verkeerd.’ Wat Crouwel wilde, was een museum, dat er ook aan de buitenkant eruit ziet als een museum voor hedendaagse kunst, dat een andere oriëntatie heeft op de stad en een eigen voorplein waar van alles kan gebeuren: rijen, performances, opwinding: een verlengde museumzaal. Continue reading »
Aug 16
Wim Crouwel, duurzame kaalheid
Design
Comments Off on Wim Crouwel, duurzame kaalheid
De tentoonstelling begint uitstekend met een reusachtig portret van de vormgever Wim Crouwel (interview HIER), genomen in 1969. Hij staat ten voeten uit voor de camera van Paul Huf in een heel kek spacy gesneden pakje. Het portret ademt ijdelheid, zelfbewustzijn, maar door die astronautensnit ook een enorm vooruitgangsgeloof en moderniteit. En dat is precies waar deze tentoonstelling over gaat. Over moderniteit, tegen de klippen op.
Het Stedelijk is een thuiswedstrijd voor de ontwerper, die er tot in de jaren tachtig de vaste vormgever was. Bijna al het werk komt uit de huiscollectie van het Stedelijk, maar het gekke is dat het idee voor de tentoonstelling niet uit Amsterdam komt, maar uit Londen. Misschien is dat omdat de Britten Crouwel zonder voorbehoud op handen dragen. Terwijl hij in Nederland ook wordt geassocieerd met ijzeren grids en steile ontwerpopvattingen. Continue reading »
