Jan 04

Foster_SkyCycle_LondonHet is een bijna klassiek futuristisch plaatje: dat van Londens SkyCycle. Een nieuw fietspad dat slingert door de lucht, hoog boven de trein en ander snelverkeer. Er kunnen twaalfduizend fietsers per uur overheen. De befaamde architect Sir Norman Foster presenteerde het plan samen met Exterior Architects als bijdrage om het fietsen in de Britse hoofdstad veiliger te maken.

Norman Foster – ontwerper van onder meer Stansted Airport en Wembley stadion – is zelf een fanatiek fietser. Hij zet persoonlijk zijn gewicht achter het plan om fietsers 220 kilometer eigen route te geven, vrij van auto’s. Met voor iedere Londenaar een opstappunt op maximaal 10 minuten fietsafstand van huis of kantoor.

Continue reading »

Tagged with:
Dec 26
Brave_floating_light

Floating Light van Wouter Brave, foto Janus van den Eijnden

Eigenlijk is het gek dat zo veel geld en energie wordt gestoken in hoe op straat de dingen eruit zien: de architectuur, de openbare ruimte. Terwijl je er de helft van de tijd weinig van ziet om de eenvoudige reden dat het donker is. Zeker deze kortste dagen van het jaar zijn de dagen van de ‘lichtarchitecten’ Wouter Brave (59) en Rogier van der Heide (43). Zij willen onze wereld verlichten.

In Amsterdam staan sinds begin december dertig lichtobjecten tentoongesteld in het kader van het Amsterdam Light Festival. Een ervan is van Wouter Brave. In de tuin van de Hortus Botanicus wiegt zijn poëtisch kunstwerk, Floating Light. Het is verbazingwekkend simpel gemaakt. Tientallen houten stelen beschilderd met fluorescerende verf bungelen aan touwtjes in een vloed van blacklight, geklemd tussen twee reuzenspiegels. In het donker dansen de stelen een soort reidans. Continue reading »

Tagged with:
Dec 20
Level1_Meyer_leiden

Foto Ronald Tilleman

Verdichting van de stad is een modern excuus voor de enorme bouwvolumes die verrijzen naast de vervoersknooppunten in grote steden. Rondom het Centraal Station van Den Haag, de Ooster- en Westerdok van Amsterdam en aan de noordkant van station Den Bosch: overal staan multifunctionele joekels die zwaar tegen het stadshart aanleunen.

In die categorie bevindt zich Level, een blok van 37 meter dik en 118 meter lang, dertien verdiepingen hoog, letterlijk tegen het station van Leiden geplakt. Het is in november geopend. Tussen perron 9 van Leiden CS en de leerlingen van het ROC binnen zit slechts wat glas en zeven meter afstand.

Het gebouw is ontworpen door Roberto Meyer van MVSA Architects (voorheen Meyer en Van Schooten Architecten). Het beroepsonderwijs is de belangrijkste huurder. Naast 4500 leerlingen huisvest het een overdekte winkelstraat op de begane grond, hotel, kantoren, welness en een zorghotel. Het ligt aan de westelijke ingang van het station, vlakbij het Leids Universitair Medisch Centrum, een typisch jaren tachtig ziekenhuis: losse hoge en lage blokken, geschakeerd als een stadje in een stad.

LEES HIER het hele artikel.

Tagged with:
Dec 06
value_factory_shenzhen

Beeld van The Value Factory

De vijfde Architectuur Biënnale van Shenzhen die 6 december is begonnen, is sterk Nederlandse gekleurd. Met bijdragen van Nederland ontwerpiconen als OMA, het Berlage Instituut en Droog Design, maar vooral door de Nederlandse artistiek directeur van de biënnale: Ole Bouman.
‘De schaal van dit project is enorm’, zegt hij daags voor hij afreist naar Shenzhen. ‘In China krijg je, anders dan vaak in Nederland, een groot mandaat om een dergelijk project vorm te geven.’ Volgens Bouman willen de Chinezen met deze biënnale laten zien dat het ze niet louter om groeicijfers is te doen, maar ook om cultuur, kennis en behoud van industriële monumenten.
Hart van de Chinese Biënnale is een enorme voormalige glasfabriek die het icoon is van de duizelingwekkende economische ontwikkeling van de laatste dertig jaar in het land. Continue reading »

Tagged with:
Nov 26

Weer_in_de_stadEen Wake Interference Flow is een windeffect dat optreedt als de hoogte van gebouwen niet in verhouding is met de breedte van de open ruimte ertussen. Een typisch grote stadsprobleem. Landschapsarchitecte Sanda Lenzholzer schrijft erover in Het weer in de stad. Een boek dat ontwerpers en architecten oproept meer rekening te houden met het stedelijk microklimaat. ‘Hittestress, dat vooral ontstaat in stenige stadscentra, kan veel schade aanrichten’, zegt Lenzholzer. Zowel voor oude mensen als voor de arbeidsproductiviteit is het niet best. Meer groen is een oplossing. Want groen koelt. En wat de wind betreft, effecten als op dit plaatje, of een downwash, – het effect dat hoge gebouwen zo veel wind vangen dat op de grond enorme turbulentie ontstaat – ze zijn over het algemeen makkelijk te voorkomen als de architect wat meer zorg besteedt aan microklimaat in de stad. Een INTERVIEW met Sanda Lenzholzer.

Tagged with:
Nov 16
Jurriaan_Schrofer_1

Omslag Les Textes Sociologiques

Jurriaan Schrofer (1926-1990) is als grafisch ontwerper vooral een naam in vakkringen, maar daar buiten kent bijna iedereen het fotoboek Een liefdesgeschiedenis in Saint Germain des Prés. Het nihilistische Parijs uit de jaren vijftig, gefotografeerd door Ed van der Elsken en vormgegeven door Schrofer, is een monument in de Nederlandse fotografie.

Het boek brak in alles met het oude. Je zou het een voorbode van een nieuwe tijd kunnen noemen. Het was 1956, Provo liet nog tien jaar op zich wachten, maar er was een voorhoede van ontwerpers, architecten en kunstenaars die met een groot zelfbewustzijn een nieuwe blik op de wereld openden. Schrofer stond daar middenin.

Nu is er een boek van Frederike Huygens over werk en leven  Schrofer. Het schetst een ruim beeld van die voortijd. Schrofer was zowel ontwerper als art director, hij was bestuurder, docent maar ook directeur van een kunstacademie. Als iemand met zijn vingers overal heeft aangezeten in de naoorlogse ontwerpcultuur, is het Schrofer.

Continue reading »

Tagged with:
Nov 11

nieuwe_kansen_voor_galerijflatDe galerijflat heeft geen beste naam in Nederland. Hoe rechtvaardig is dat? Dick de Gunst van Hans van Heeswijk architecten vindt het onterecht. Hij maakt zich in het boek Nieuwe kansen voor de galerijflat sterk voor een beter imago van een woonvorm die wij gewoonlijk associëren met laagkwalitatieve leefomstandigheden. Stinkende trappenhuizen, veel beton en weinig sociale buren. ‘Dat slechte imago is niet verdiend’, zegt De Gunst. De typische Hollandse galerijflat – iedereen een voordeur aan een soort van straat – is een geweldige innovatie uit de jaren zestig. Bovendien onmisbaar voor mensen uit de lage inkomensgroepen. Niet slopen maar renoveren, zegt De Gunst in DEZE reportage.

Tagged with:
Oct 28

content_OMA Deze omslag van een publicatie van OMA/AMO uit 2004, bevat een collage aan politieke figuren, onder wie George W. Bush, Kim Jong-il en Saddam Hoessein. De cover staat in het boekje dat verscheen ter gelegenheid van de prijs die dRem Koolhaas  22 oktober kreeg: de Johannes Vermeer Prijs, groot een ton, te besteden aan een project naar keuze.

In het boek Het streven naar grenzeloosheid: de Ongrijpbare Rem Koolhaas, probeert architectuurjournalist Jaap Huisman te achterhalen waarom de architect zo’n onbedaarlijke voorliefde heeft voor ingewikkelde problemen. ‘Koolhaas is niet zozeer geïnteresseerd in architectonische borstklopperij als wel in complexiteit. Esthetiek lijkt een bijzaak. De expressie van een bouwwerk wordt gevoed door de inhoud.’

Dat is volgens Huisman de essentie van de architectuur van Koolhaas. ‘Niet form follows function, niet less is more, maar form follows program. En dat programma wordt ingegeven door data.’

Interview met Rem Koolhaas, HIER.

Tagged with:
Oct 17
WOZOCO_MVRDV

WoZoCo (1996), Amsterdam, ontwerp MVRDV

Twintig jaar architectuur van MVDRV wordt gevierd met een voor MVRDV-begrippen bijzonder toegankelijk boek: MVRDV Buildings. Het is een soort  van revisit van het eigen gebouwde oeuvre. De Villa VPRO, Silodam, WoZoCo en zelfs de ruïne van het fameuze paviljoen voor de wereldexpo in Hannover 2000: ze staan allemaal in het boek. Gefotografeerd zoals ze vandaag zijn. De huilslierten op het beton van de VPRO, de ingestorte landschappen in het paviljoen in Duitsland. Het geeft een mooi en eerlijk kijkje op het werk van het bureau dat door de buitenwacht ook wel wordt beschouwd als de belangrijke vertegenwoordiger van Superdutch. Vermetele architectuur, met veel aandacht voor functie en weinig voor esthetiek. Een volledige recensie HIER.

MVRDV Buildings, redactie IIka en Andreas Ruby, nai010 Publishers, 978-94-6208-012-6, € 65
Tagged with:
preload preload preload