Er zijn zeker twee punten waarop het Theater Amsterdam – het nieuwe toneelhuis van Anne Frank – zich onderscheidt van andere theaters. Ten eerste door het een theater met uitzicht is. Wat bijzonder is, omdat de meeste theaters naar binnen gekeerde zwarte dozen zijn, bedoeld om de magie van binnen af te schermen voor pottenkijkers.
Maar dit exemplaar in de westelijke havens van Amsterdam laat met zijn glazen façade zich van buiten naar binnen bekijken en viert ook nog eens het uitzicht zelf. Vanuit de foyer, het restaurant en de artiestenlounge is royaal zicht op het IJ, de afgemeerde binnenvaartschepen en het roemruchtige REM-eiland, dat al weer een poos is omgebouwd tot restaurant.
Puntje twee gaat over het ontbreken van al te barokke esthetiek waar je theater vaak mee associeert: kroonluchters, rood tapijt, veel affiches en bonte typografie op de gevel die ons uitnodigt binnen te treden. Die is hier allemaal niet. Dat is een inhoudelijke keuze, want bij een oorlogsverhaal dat eindigt als het verhaal van Anne Frank, leek het niet gepast om al te veel slingers op te hangen.
Paperdome van Shigeru Ban in Leidsche Rijn
De belangrijkste architectuurprijs ter wereld, de Pritzker Prize, gaat naar de Japanner Shigeru Ban. De 56-jarige architect staat bekend om zijn vernieuwend en duurzame manier van bouwen, met karton en papier. De prijs, die ook wel de nobelprijs voor de architectuur wordt genoemd, wordt voor het eerst uitgereikt in Nederland, in juni op het Museumplein voor het Rijksmuseum.
Ban ontwierp niet alleen huizen – Naked House is het beroemdste -, kantoren, concertzalen en musea maar richtte ook Voluntary Architects’ Network op. Architecten die helpen bij natuurrampen, zoals bij de aardbeving in Kobe, Japan (1995) en de massamoorden in Ruanda (1994) waarbij ze tijdelijk behuizing ontwierpen. Daarbij gebruikt Ban vaak onorthodox constructiemateriaal, zoals karton, dat in geperste staat enorme krachten kan dragen.
Ban is de tweede Japanner op rij die de prijs wint, vorig jaar was het Toyo Ito. Rem Koolhaas is de enige Nederlandse architect die de prijs ooit won. Ban heeft in Nederland het verplaatsbare theater Paperdome ontworpen. Dat stond in Leidsche Rijn en is in 2012 gekocht door stadsdeel noord-Amsterdam. Het bevindt zich nu in een opslag.
Het is een stevig en chic nieuw logo dat is gepresenteerd door het Haagse Mauritshuis. Het museum van Vermeers Meisje met de parel is bijna klaar met een grote verbouwing, maar het beeldmerk met een kapitale M en een onderkast h loopt alvast vooruit op een nieuwe identiteit.
Het oude logo dateert uit de jaren tachtig. Het nieuwe is gemaakt door Studio Dumbar, dat eerder ook het vlamlogo van de politie ontwierp. Het nieuwe logo is het vierde nieuwe beeldmerk van een toonaangevend museum in twee jaar tijd. Het nieuwe Stedelijk Museum in Amsterdam heeft er een, net als het gerenoveerde Rijksmuseum en het Centraal Museum Utrecht.
Impressie van projectontwikkelaar voor Crystal Palace, na de zomer wordt definitieve ontwerp bekend
Hoe het er echt uit komt te zien is nog in nevelen gehuld, maar het nieuwe Crystal Palace in Londen moet een eerbetoon zijn aan het oorspronkelijke paleis van glas en gietijzer dat in 1850 is ontworpen door Joseph Paxton. Deze week zijn zes Britse architecten uitgekozen die een ontwerp mogen indienen, onder wie Zaha Hadid.
De Chinese projectontwikkelaar Zhong Rong International Group heeft zeshonderd miljoen euro uitgetrokken om in zuid London een cultuur- en congrescentrum te bouwen. De locatie is het Crystal Palace Park waar het glazen paleis ooit stond, voor het in 1936 afbrandde. Londen staat alleen nieuwbouw op die plaats toe in de geest van Paxton. Continue reading »
Weduwde De Jong in huis Jan de Jong, Foto Irene O'Callaghan
Voor sommige mensen is het een gekoesterde droom om te wonen in een echte Gerrit Rietveld. Architectuurliefhebber Frederik Bruinewoud deed het vier jaar lang, in Huis Hildebrand in Blaricum: ‘Dat was een cadeautje. Elke keer weer als we naar dat huis reden. Dat gevoel van verwachting, een soort van trots: daar wonen wij. Het moment dat je die prachtige lichte hal betreedt. De kleuren en al die originele details. Geweldig.’
Bij monumenten van het modernisme denk je in Nederland al snel aan het sanatorium Zonnestraal (1928, Jan Duiker) en de Van Nellefabriek (1930, Leendert van der Vlugt). Woonhuizen komen wat minder snel op het netvlies. Wie kent het huis dat Rietveld in 1936 ontwierp voor schrijver Anton Hildebrand (auteur van Bolke de Beer)?
Het wonen in dat monument van het Nieuwe Bouwen heeft zo zijn voor- en nadelen. ‘Je moet voor lief nemen dat veel mensen over de vloer komen. En in een Rietveld kun je niet zelf met de verfkwast aan de slag’, zegt Bruinewoud. Continue reading »
Een nieuwe prestigieuze opdracht voor het architectenbureau van Francine Houben(58) uit Delft. Mecanoo gaat de verbouwing van de Martin Luther King Memorial bibliotheek in Washington doen, werd deze week bekend. De enige bibliotheek van de fameuze architect Mies van der Rohe en de grootste van de hoofdstad van de VS. Met de opdracht is 150 miljoen dollar gemoeid. Acht vragen aan Francine Houben:
Francine Houben, Martin Luther King, Mies van der Rohe. Een mooi rijtje?
‘Het is een zeer bijzondere opdracht. Martin Luther King is een grote held in Amerika, zeker ook in Washington waar hij ooit zijn I Have a Dream-rede uitsprak. En Mies van der Rohe is een van de belangrijkste architecten van de vorige eeuw. Dus geweldig als je dit gebouw onder handen mag nemen.’
Foto Ossip van Duivenbode
Het waterplein is een Rotterdamse uitvinding waar het nuttige met het aangename samenkomt in een speelse openbare ruimte. Er zijn er inmiddels drie van, het meest ambitieuze project is sinds kort open: het Benthemplein. Hier is een winderige betontegelvlakte omgebouwd tot een combinatie van theater, basketbalveld, skatebaan en wateropslag.
Het idee voor het waterplein is bijna onthutsend simpel. De bedenkers hebben twee overheidsbudgetten gecombineerd die normaal nooit samen komen. Een bovengronds budget, dat van de openbare ruimte. En een ondergronds: dat van de grote waterreservoirs die bij overvloedige regenval moeten voorkomen dat de riolering ontploft.
Propvol was het Stedelijk Museum Amsterdam 31 januari op de opening van Marcel Wanders’ tentoonstelling Pinned Up. Propvol, aangenaam wanordelijk en feestelijk. Het retrospectief bestaat uit meer dan vierhonderd werken uit de 25-jarige carrière van de oprichter van Moooi, bedenker van hotel Andaz en ontwerper van de klassieke Knotted Chair. Het gehaakte meubel was natuurlijk ook te zien, in een sprookjesachtige tentoonstelling. Veel kitsch, veel schaamteloze viering van de goede smaak, maar ook veel sterke Wanders’-ideeën. Als oeuvre presentatie van een Nederlands ontwerper is het moeilijk een ander voorbeeld scherp te krijgen waar zo groots is uitgepakt door een gerespecteerd museum. Een interview met Marcel Wanders HIER.
Van den Broek & Bakema Architecten, Lijnbaan, collectie Het Nieuwe Instituut
De presentatie van Het Nieuwe Instituut op de architectuur biënnale van Venetië gaat over de architect Jaap Bakema (1914-1981) en het ideaal van de open samenleving. De presentatie heeft een extra tintje, omdat het de eerste keer is dat het fusie-instituut het Rietveldpaviljoen in Venetië inricht, als opvolger van het Nederlandse Architectuurinstituut (NAi).
Bakema geldt als een van de belangrijkste naoorlogse Nederlandse architecten, die met zijn bureau Van den Broek en Bakema vooral in Rotterdam en omgeving veel gezichtsbepalende projecten heeft ontworpen. Bekend zijn de eerste autoloze winkelstraat van Nederland: de Lijnbaan en het stadhuis van Terneuzen (1972).
LOLA is een van de meest ‘romantische’ landschapsbureaus van dit moment, schreef de jury van de Maaskantprijs 2013. Ze kregen de prestigieuze aanmoedigingsprijs en geld om een boek te maken. Dat boek is genoemd naar het bureau, LOst LAndscapes. LOLA is gecharmeerd van verweesd landschap. Het hinterland van de stad, de rafelranden waar urbaan overgaat in platteland. Maar hun meest prestigieuze opdracht van dit moment is echter pure esthetiek in het park Groot Vijversburg waar ze een spectaculaire dwaalster ontwierpen. En voor het natuurgebied Poelzone maakten ze dit (foto) beestenhuis: een appartementencomplex voor beesten. Het zijn stapelbare modules. Op de bg wonen insecten, daarboven de kleine vogels. In het penthouse de roofvogels. De eethierarchie loopt dus van boven naar beneden. HIER een interview.
